Afscheidsvesper in gebouw Rehoboth op 26 mei 2019 Afscheidsvesper in gebouw Rehoboth op 26 mei 2019 Klik hier voor afbeeldingen Zondag 26 mei is er ’s middags in een korte afscheidsvesper stilgestaan bij de geschiedenis van het gebouw. In deze vesper werd aandacht besteed aan de functie die Rehoboth gehad heeft. Eerst vanaf begin 1900 als Gereformeerde kerk om vanaf 1995 na de fusie met Gereformeerd en Hervormde kerk gebruikt te worden als verenigingsgebouw. De vesper was voorbereid door ds. Wolf Jöhlinger, Ria Eerhart en Wim Ekkelkamp. Nog even echt bewust afscheid nemen van een gebouw waar veel lief en leed heeft plaatsgevonden. Zowel toen het nog als kerk gebruikt werd maar ook daarna. Kerkenraadsvergaderingen zijn er gehouden, gemeenteavonden, Paasmaaltijden, het jeugd en jongerenwerk en de vrouwenvereniging en nog veel meer activiteiten. We hebben liederen gezongen bij het orgel dat zijn beste tijd heeft gehad. Sommige toetsen werkten niet meer goed, maar met “kunst en vliegwerk” klonk het goed. Voor Henrikus de Vries die het orgel bespeelde was het een hele uitdaging. Ageeth Klaassen-Vloo, zelf als kind betrokken bij de kerk, speelde op de dwarsfluit. Ria ging met ons voor in gebed, stilstaand bij de periodes die hier geweest zijn maar ook bij de toekomst. Daarna de overdenking door ds. Wolf Jöhlinger, stilstaand bij de functie van Rehoboth maar dat stenen niet alles zijn. Vervolgens werden herinneringen opgehaald en Jacob Koetje was van de aanwezigen degene die er het langst herinneringen aan heeft (vanaf 1947). Hij is jarenlang koster geweest. Beeldend vertelde hij dan ook van die periode. Ali de Reus vertelde dat Rehoboth heeft bijgedragen aan de inburgering van haar en haar man in Bellingwolde. Ze hebben actief gewerkt aan de ombouw van kerkzaal naar vergaderzaal en hierdoor de gemeenteleden goed leren kennen. Er zijn fijne dingen gebeurd tijdens het bestaan van Rehoboth maar ook minder leuke dingen, we hebben hier samen bij stilgestaan. Daarna was er een muzikaal intermezzo van Ageeth en Hendrikus. Ze hebben liederen uitgekozen die Ageeth haar moeder, Marchina Vloo-Holtjer (die jarenlang organist geweest is op dit orgel en de voorganger daarvan) mooi vond en ook gespeeld heeft op het orgel. Vervolgens mochten wij voorbeden aanleveren waarna ds. Wolf Jöhlinger hiermee afsloot met gebed. We zijn staand begonnen met het zingen van het slotlied en bij het laatste couplet gingen wij achter Ageeth het gebouw uit. Toen het lied afgelopen was sloot Diny Heeling, de laatste koster van Rehoboth, dan ook echt de deur. Vervolgens hebben wij buiten nog even na staan praten. Het was een mooie afsluiting van een lange periode van gebouw Rehoboth. Met vriendelijke groet, Astrid Lüürssen, scriba

terug